De menselijke methode

 

Mijn commentaar over de Covid 19 situatie in Nederland werd vriendelijk door de Linkedin redactie afgewezen. Dus vandaar deze poging op niet te kritisch te zijn en zeker niet te politiek over te komen. Laten we het dus hebben over vaccinaties en de macht van de farmaceutische industrie in verhouding met de mogelijkheden van onze lichamen om zichzelf te ‘helen’.  Ik las het boek van Maxwell Maltz ‘Psycho Cybernetics’  waaruit men kan opmaken dat we allen over een creatief mechanisme beschikken waarmee we door het denken en geloven positieve doelstellingen kunnen behalen. Hij was een plastisch chirurg die zag dat mensen met een verminking aan het gezicht niet alleen door een ingreep konden worden geholpen, maar dat juist de manier van denken ook aangepast moest worden om de nieuwe uitstraling ook psychisch te accepteren. Het zelfbeeld is even belangrijk als het uiterlijk en moet in balans worden gebracht. Als een persoon zich jarenlang had voorgehouden dat hij er door een fysieke handicap er eigenlijk niet toe deed, hij of zij, ondanks een vernieuwd uiterlijk toch gevangen bleef in zo’n negatieve zelfbeoordeling oftewel een minderwaardigheidscomplex. Deze gedachte brengt me naar de volgende observatie; dit jaar 2020 maken we iets bijzonders mee. We zien een beroep op onze onbaatzuchtigheid ook wel altruïsme genoemd. In oorlogen werden jonge mensen als soldaat gemobiliseerd om voor Volk en Vaderland te gaan vechten en sterven voor de vrijheid. Deze onbaatzuchtigheid werd als grootste ideaal gepropageerd en regeringen stuurden dus miljoenen soldaten de dood in. Over de motivatie van diegenen die deze mensen oorlogen instuurden, de eigenlijke, onderliggende redenen voor zo’n gewapend conflict, werd niet gerept, maar dat het een eer was je leven op te offeren voor ‘the greater good’ werd als zoete koek geslikt. Ik kan niet anders observeren dat zo’n zelfde situatie wederom is ontstaan. Er wordt geopperd dat het opgeven van uw levensvreugde en daardoor de zelfwaarde van velen ‘solidair’ zou zijn bijvoorbeeld om het vastgelopen zorgsysteem te ontlasten. Is deze aanname juist en billijk? Als we er een synthese op loslaten, zouden we eerst moeten gaan onderzoeken wat de eerste oorzaak van het Corona virus kan zijn? Als we die dan hebben gevonden, is dan het opofferen van je levenswerk, je kunst, je creativiteit, ja en zelfs de zingeving van je leven, proportioneel of buitenproportioneel? Ik ga deze vragen hier niet beantwoorden want ze zijn met opzet als retorische vragen gesteld. U weet de antwoorden zelf al. Er was een discussie op Linkedin over proportionaliteit en ik sprak met Prof. Dr. Michaela Schippers van de Erasmus Universiteit in Rotterdam, omdat zij constateerde dat de nevenschade van de Corona-crisisaanpak buitenproportioneel is. En gisteren las ik een open brief van Zwitserse professoren en hoogleraren Economie die vroegen om een nieuwe, totale lockdown in Zwitserland om de Zwitserse economie te redden. Mijn reactie daarop was dezelfde; wie moet er zich dan opofferen om dit doel te kunnen behalen?  Ik zie dus een ‘opgelegde, haast verplichte onbaatzuchtigheid, maar dat zou betekenen dat er geen een, maar twee slachtoffers vallen; de opgeofferde en degene die deze opoffering als noodzakelijk ziet, zolang hij of zij het zelf maar niet zijn (deze economen die ik salarismensen noem). Hebben zij het recht om een doel te bepalen dat schade aan medemensen zal veroorzaken?

Dus even terug naar Dr. Maltz en een mogelijke, niet schadelijke manier om deze existentiële crisis te beslechten. Het is niet voldoende om de integriteit van het doel te bepalen, maar juist door een integere methode dat doel te bereiken. Dit doet ons lichaam ook. Herstel van het lichaam na een verminking wordt niet alleen door de fysieke regeneratie van cellen bepaald, maar door het regenereren van gedachten. In samenwerking kan het lichaam en geest weer verbonden worden. Dus wat ik eigenlijk wil zeggen is dat als we beter begrijpen hoe de natuur zichzelf aanpast en kan overleven door te blijven leren, kan onze maatschappij dat ook leren. Maar als de intenties zoals vaccinatie-hebzucht, beheersing of sociale controle zijn, is noch het doel noch de methode integer en zal nevenschade een onontkoombare kostprijs blijken voor mens en maatschappij.

U zou misschien kunnen zeggen, wat heeft dit nu met u te maken? Dan zeg ik, alles! U heeft kinderen, kleinkinderen, familie, bezittingen, enzovoorts. De manier, lees methode, waarop regeringen omgaan met u en uw geliefden, is niet integer. Informatie, zoals die van Prof. Schippers, wordt neerbuigend ontkend en genegeerd. Dit zegt, volgens mij, voldoende over een niet integer doel, want een opgelegde, vereiste onbaatzuchtigheid, lees opoffering van onze jonge generatie om een ‘aantal’ ouderen te redden, kan niet de enige reden zijn. Een redelijk mens die de menselijke rede gebruikt, zal zijn medemens nooit kwaad willen doen. De rede, de zelfwaarde en de niet schadelijke, natuurlijke doelstelling van een gezond mens zijn verward geraakt door valse percepties van de werkelijkheid door diegenen die reeds hun humaniteit hebben opgeofferd.