Een Wetenschap der Werkelijkheid

 

‘Reality is Real’ schreef Ayn Rand 50 jaar geleden. Maar wat is realiteit? Wat is de werkelijke of realistische werkelijkheid? Wij deden er onderzoek naar en kwamen tot de conclusie dat de werkelijkheid alleen maar uit alle relevante informatie kan bestaan. Alles is dus informatie. Nu kunt u dit misschien nog niet begrijpen, maar dat komt omdat we gevormd zijn door maar een deel van de werkelijkheid. We beschrijven de realiteit pas als werkelijkheid als ie binnen de limieten van de realiteit oftewel ‘realimiteit; kan bestaan. Er zitten namelijk grenzen aan die de functionaliteit bepalen. Buiten die grenzen van de realiteit kan er niets behouden blijven en zal alles wat we op die manier vormgeven, als tegennatuurlijk worden beschouwd door de universele werkelijkheid waarin we onszelf bevinden. We kunnen dit omschrijven als de wetten van de natuur waar wij afhankelijk van zijn en een deel van zijn.

Ik las laatst dat er ongeveer 450 wetenschappelijke disciplines bestaan, van biologie, informatie technologie, politieke wetenschappen tot aan chemie, natuurkunde, geologie of geografie, noem maar op. Wat, na onderzoek deze wetenschappen gemeen hebben, is dat ze gehouden zijn aan door mensen bepaalde regels. Alleen als er iets ‘empirisch’ bewezen kan worden en door anderen herhaald kan worden met dezelfde resultaten mag het ‘wetenschappelijk’ worden genoemd. Empirisch betekent; ‘zintuigelijk’; de huidige, door de wetenschap geoorloofde menselijke zintuigelijke waarneming bestaan uit 5 zintuigen; ruiken, zien, horen, aanraking en proeven.

Maar de vraag die we ons moeten stellen; is dit zogenaamde ‘reductionistisch’ determinisme houdbaar in een complexe wereld die niet alleen bestaat uit het meten van oorzaak en gevolg? De huidige wetenschappelijk is analytisch, het ontleed de zintuigelijk waarneembare werkelijkheid in delen, bekijkt dan die delen individueel en stelt dan het geheel weer samen om wetenschappelijk te kunnen bepalen wat het is. Maar volgens Fritjof Capra, de Cybernetici, Einstein, en vele anderen, bestaat de gehele realiteit niet alleen uit wat wij als mens zintuigelijk kunnen waarnemen.  James Gleick schreef er al over in zijn boek ‘Chaos’ over het einde van deterministische wetenschappen die worden vervangen door "chaos-, complexiteits- en onzekerheidsbeginselen", gebaseerd op "niet-lineaire" wetenschappen: als volgt:

1.       Relativiteit elimineerde de Newtoniaanse illusie van het absolute

2.       De Quantum Mechanica elimineerde de droom van een controleerbaar meetproces. Het mechanistische denken had de menselijke geest parten gespeeld. Het gaf mensen de illusie dat zij objectief en in controle waren (van buitenaf naar binnen kijkend), maar subjectiviteit (het waarnemerseffect) wordt bevestigd door Quantum Mechanica en Quantum Bewustzijn.

3.       Chaostheorie elimineert de fantasie van deterministische voorspelbaarheid, maar ontdekte dat orde uit chaos een natuurlijk verschijnsel is.

4.       Systeemtheorie: Alles is verbonden, onderling verbonden en onderling afhankelijk (het waarnemerseffect)

5.       Cybernetica. Norbert Wiener, Stafford Beer en Ross Ashby e.a.  begrepen en gebruikten dit begrip van niet-lineairiteit en kwamen met de oplossing van de vereiste verscheidenheid, namelijk het maximaliseren van leren en het gebruik van informatie om energie en materie te controleren en te sturen door de menselijke geest en handelingen. Von Foerster sprak over het altijd te maximaliseren van de keuzes of opties. Paul Pangaro spreekt over ‘conversatie’.

6.       Claude Shannon, Jim Khalili, Rolf Landauer en Seth Lloyd stellen vast dat informatie ‘fysisch’ is en niet kan worden gescheiden van de universele realiteit. ‘Informatie is de oplossing van onzekerheid’.

7.       Het begrip vlindereffect moest in de wetenschap worden opgenomen om chaos en complexiteitstheorie te begrijpen als onvoorspelbaarheid (niet-lineaire effecten).

8.       Informatietekort betekent per definitie ‘entropie’ oftewel wanorde in levende systemen. Dit bevestigt dat de realiteit in balans kan blijven door informatie-uitwisseling.

Wat we heden ten dage observeren is dat de deterministische, reductionistische, dus empirische benadering van de realiteit een nieuwe, extreme vorm van wetenschap oplevert, het zogenaamde Scientisme. Dit levert een algehele technocratische beheersingsdrang op geleid door ideologische doelstellingen. De huidige vorm van het kapitalisme heeft alles afhankelijk van geld gemaakt. Op de eerste plaats, tenminste als men wil overleven in de Westerse maatschappij, moet je geld hebben om te kunnen eten en een dak boven je hoofd te houden. U kunt zien dat negatieve gevolgen zoals schade aan de natuur en het leven, als secundair wordt gezien omdat de prioriteit het geld is omdat er daarmee macht gekocht wordt. Duurzame oplossingen zullen dus altijd onbereikbaar blijven terwijl in de tussentijd de voorwaarden voor een menselijk bestaan worden verwoest. Gevoed door het Scientisme, een extreme vorm van illusionaire menselijke beheersing over de natuur, krijgen we te maken met negatieve, onderlinge afhankelijke sociale systemen zoals industrieën, regeringen, bedrijven, beroepen, enz. Deze tarten als het ware de realiteit en zijn gedoemd om steeds maar weer de werkelijkheid te negeren omdat ze geloven dat ze alleen op die manier aan geld kunnen komen. Dit is een foute ‘perceptie’ maar steeds geforceerd door diegenen die garen spinnen bij de continuering van het huidige financiële stelsel. Dit stelsel is dus verplicht steeds te opereren buiten de limieten van de realiteit (lenen, geld creatie uit het niets, regeringsschulden, enz) om te kunnen blijven bestaan. In feite forceren ze zichzelf buiten de grenzen van de functionaliteit, dus zijn ze per definitie disfunctioneel en negatief onderling afhankelijk omdat ze voordeel voor een paar opleveren, maar steeds ten koste van anderen, de natuur, de omgeving, en de maatschappij. Dit is onhoudbaar want de wetten van de natuur kunnen niet worden gebroken door de mens. De neiging naar beheersing van de wereld en alles wat er zich op bevindt door een puissant rijke elite zal niet worden toegelaten door de werkelijkheid, lees de natuurkundige wetmatigheden. Het Scientisme is geen antwoord om bijvoorbeeld door massale inenting een virus te kunnen beheersen. Het uitsluiten van bepaalde bevolkingsgroepen omdat zij niet gevaccineerd zijn leidt tot apartheid en dus een verstoring van de maatschappelijke cohesie. Bovendien is deze aanpak niet wetenschappelijk want ze is gebaseerd op angst en aannames en niet op bewijs. Een wetenschap der realiteit bestaat uit en houdt rekening met alle relevante informatie, ook die zintuigelijke waarnemingen zoals gevoel, intuïtie, veronderstellingsvermogen en sensatie, die helaas nog steeds radicaal verbannen zijn door de regerende wetenschappelijke instituten. Erger nog, er is een vervaarlijke trend aan de gang om ten koste van de humaniteit een Scientistisch, technocratisch totalitarisme op te tuigen omdat de rijke elite alles wil bezitten zodat ze hun angsten kunnen overwinnen. Pas als ze alles  in handen hebben kan het dus wat rustiger worden, alhoewel alles wat ten koste van anderen is verdiend, nooit geluk zal opleveren, gewoon uit het neurologische feit dat met wroeging niet uit kan schakelen. De huidige wetenschappelijke en politiek elite verleent hier haar steun aan en wordt de menselijkheid afgeschaft totdat ook die illusie ineen zal storten, maar pas nadat er veel leed is veroorzaakt en er bloed zal zijn gevloeid. Dus, mijn voorstel: Een nieuwe Wetenschap der Werkelijkheid is van cruciaal belang voor ons voortbestaan. De informatie, kennis en inzichten zijn er al om dit de realiseren. Een voorgesteld credo voor een universiteit; ‘Hier leert men hoe de werkelijkheid werkt’.