Café Weltschmerz Interview (27/12/2017)

De grootste denkfout een mens maakt is dat hij of zij zich doelen stelt waarvoor het nodig is informatie die zulke doelen tegen zou kunnen houden, te ontkennen, te ontlopen of te negeren.

Dit betekent meteen dat een doel alleen nog behaald kan worden door forcering of door tolerantie door anderen, maar dat de uitkomst altijd instabiel zal zijn, nooit voort kan duren of duurzaam kan zijn.

Alleen door de acceptatie en het benutten van alle informatie en deling ervan met iedereen die bij zo’n doel betrokken raken of zijn wordt het stabiel en kan het voortduren.  Want door alle relevante informatie en kennis wel te delen met iedere zogenaamde stakeholder, wordt het beheersbaar omdat je dan steeds met nieuwe informatie e.e.a. bij kunt sturen. Dit is het principe van cybernetica. Een systeem moet kunnen leren om te leven. Informatie (positieve en negatieve feedback) wordt terug gestopt in het levende systeem om te kunnen blijven leren.

Kijk eens naar de debatten in de Tweede Kamer en let op wat de Kamerleden doen; ze luisteren niet of nauwelijks, kijken op hun mobieltje, lezen stukken, lachen om de argumenten van degene die het woord heeft. Zo goed als iedereen heeft zijn of haar eigen belangen, de partijbelangen of andere als doel waar alleen die informatie bij past die dat belang bevestigt. Informatie die daar dus niet bij past of tegen zou kunnen spreken wordt genegeerd of zelfs belachelijk gemaakt.

Dit soort gedrag kom je in de natuur niet tegen. Daar werken alle levende systemen samen, delen alle informatie, leren van- en communiceren continu met de omgeving om te kunnen overleven.

In de systeem theorie, de complexiteit theorie, de natuurkunde, de wiskunde of de informatica, werkt men met alle relevante informatie en communicatie om oplossingen of antwoorden te kunnen vinden. Mensen zijn geneigd dit niet te doen en daardoor bouwen we systemen, financieel, economisch, wetenschappelijk reductionistisch, sociale of industriële die schadelijk zijn want ze zijn niet in staat meer om alle informatie toe te laten, want als ze dat wel zouden doen, zou blijken dat ze negatief inter-afhankelijk zijn, wat betekent dat ze een voordelen voor een aantal opleveren, maar ten koste van anderen (mensen, natuurlijke balans, conflict, misdaad, onvrede, enz). Deze systemen werken dus destabiliserend en kunnen dus maar een bepaalde korte tijd bestaan. Het zijn in feite ‘dode’ systemen zijn omdat ze niet leren, communiceren en dus onbeheersbaar zijn. Cybernetica spreekt van het (be)sturen door informatie. In feite is deze wetenschap ontstaan als een besturing of beheersing methodiek om d.m.v  informatie en energie de materie te besturen (datgene wat er in onze, menselijke mogelijkheden past).

Kijk om ons heen: volg het nieuws en door deze kennis kan je nu gemakkelijk de negatief inter-afhankelijke processen scheiden van de positieve (voordeel voor iedereen).

Voorbeelden in NL.

Afschaffing van de dividend belasting, meedoen aan de ideologische verwijdering van Khadaffi, Assad, de bewuste vervuiling van het milieu, de ontkenning van Klimaat Verandering, de rassenverdeling, het uitsluiten van moslims, homoseksuelen en andersdenkenden, ons financiële Fiat systeem, het op fossiele brandstoffen gebaseerde energie systeem , het creëren van digitaal geld door de banken en Centrale banken, het vasthouden aan empirische wetenschappen.

Ze hebben allen drie zelfde euvels gemeen en dat is; (1) ze zijn gebaseerd alleen op informatie die bij de doelstellingen van die systemen past en daardoor zijn ze zo goed als dood. (2) ze zijn bijzonder schadelijk voor het menselijk en niet menselijk leven. (3) Ze worden geforceerd door machtsmisbruik en worden getolereerd totdat de vlam in de pan slaat en de chaos theorie wordt bevestigd. Het zijn in feite parasitaire, zieke systemen die in de natuur niet zullen overleven. Kijk maar naar de geschiedenis. Zo goed als alle ‘ismes’ zijn gestorven, maar men wil niet leren omdat we ‘pad-afhankelijk’ denken te zijn.

Wat ik dus doe is het bouwen van feedback loop modellen waarbij ik de communicatie patronen inzichtelijk maak en kan meten of alle relevantie informatie gedeeld en gebruikt wordt.

Op deze manier kunnen we in betrekkelijk korte tijd meten en voorspellen of een systeem kan voortduren, leeft of dood is.

Zo kunnen we dus systemen bouwen die wel positief inter-afhankelijk zijn en dus duurzaam. De UNSDG’s kunnen worden behaald of de klimaatverandering kan vertraagd of omgekeerd worden, mits men communiceert en alle informatie toelaat en benut. Dit geldt voor alle systemen; politieke en geopolitieke, financiële, economische, ecologische, juridische, belasting, noem maar op.

De basis voor deze inzichten zijn zeker wetenschappelijk. Ze worden onderbouwd door nieuwe wetenschappen als systeem theorie, complexiteit theorie, kwantum natuurkunde,  wiskunde, chaos theorie, het vlinder effect, tipping points, cognitieve en neuro wetenschap, Noetics, Ethica, enz.

Deze wetenschappelijke inzichten worden helaas nauwelijks meegewogen in dagelijkse besluitvorming die vooral lineair is. Wat we ermee kunnen doen is de inter-relaties en inter-afhankelijkheid van alle levende en niet levende systemen begrijpen en dus de onbeheersbaarheid van non-lineaire effecten (armoede, conflict, onvrede, oorlog, ziekte, enz) voorkomen. Dit is, zoals men in de School van Athene al doorhad, het zoeken naar kennis van de oorspronkelijke oorzaak.

Het Realimiteit Principe:  Er bestaan grenzen of limieten van functionaliteit in levende systemen. Als levende systemen buiten zulke grenzen groeien, dus de limieten / grenzen overschrijden, worden ze vaak schadelijk voor de omgeving en voor zichzelf. Daarom ontwikkelde ik deze theorie. Door haar toe te passen wordt duurzaamheid meetbaar en voorspelbaar. Alles moet, om te kunnen overleven en voortbestaan, binnen deze grenzen, binnen de Realimiteit, kunnen functioneren en dat kan alleen door informatie en leren.

We spreken over dubbele deceptie, als men liegt of liegt door omissie, houdt men ook zichzelf voor de gek. Dit natuurlijk heeft consequenties voor het gevoel, spijt en wroeging die niet beheersbaar zijn. Het vreet als het ware aan de mens. Een halve waarheid spreken heeft een geheime motivatie als oorzaak. Niet doen wat men zou horen of moeten doen, splijt niet alleen de realiteit, maar tevens de leugenaar in tweeën.

Men heeft aangetoond dat mensen in feite niet kunnen liegen zonder dat het organisme zelf in opstand komt; wroeging, stress, arrogantie, superioriteit, antagonisme, verhoogd hartritme, kortom het verstoort de lichamelijke en geestelijke balans vanuit de binnenkant, omdat het constant ‘alert’ moet blijven. Deze alertheid is verbonden met angst, want kijk maar als iemand wordt ontmaskerd en zie hoe hij of zij reageert; ontkennend, maar vaak antagonistisch.