Bestaan; existentie

 

Sinds ik deze 2 vergelijkingen ontdekte is de perceptie van de realiteit veranderd. De werkelijkheid die deze vergelijkingen aantonen is beangstigend. De existentie van de vrije mens staat op het spel.

Als ik ze toepas op de b.v. de situatie in Oekraïne, Djokovic, de Nederlandse samenleving, de protesten en opstanden in steeds meer landen en de Mondiale Risico’s zoals ze jaarlijks worden gerapporteerd door het World Economic Forum, worden ze bevestigd. Door een bewust informatietekort, een foutieve waarneming en het proberen te ontlopen van natuurkundige en biologische wetten zijn we het tipping point voorbij en kunnen we alleen nog maar hopen dat het wel zal meevallen. Feit is; beheersing of besturing is niet langer mogelijk omdat de complexiteit en entropie dat verhinderen zal. Niemand kan uit deze ontwikkeling ontkomen omdat hij systemisch is. Het is een systeemimplosie. De natuurlijke netwerken die bestaan uit onderling afhankelijke relaties zijn uit elkaar gescheurd omdat ze niet meer mogen, en dus kunnen communiceren. Propaganda en censuur veroorzaken de onnatuurlijke stilte tussen relaties en netwerken die van nature verbonden moeten zijn om te kunnen functioneren. Mijn onderzoek toont aan dat alle levende systemen zoals mensen, organisaties, regeringen, industrieën enz. proberen buiten de natuurlijke grenzen van de realiteit te bestaan door forcering, maar dat laat de natuur niet toe zonder ‘entropie’ oftewel wanorde te veroorzaken en te versnellen. En daarin bevinden we ons nu. In een situatie van extreme onbalans. Kunnen we die herstellen om weer in equilibrium te geraken? Jazeker, we kunnen dat, maar moeten meteen beginnen met het herstellen van de communicatie door conversatie en het gebruiken of in dit geval toelaten van alle relevante informatie. Het is niet moeilijk, alhoewel dat betekent dat heimelijke motivatie moet stoppen. Een politiek doel of financieel gewin ten koste van de mens, de maatschappelijke cohesie of het milieu wordt niet toegelaten door de natuur omdat de natuur onverbiddelijk terugslaat zoals we allemaal kunnen zien en voelen. De toepassingen van deze formules zijn oneindig. Je kunt er duurzaamheid en continuïteit mee testen om zo investeringen te doen in industrie, productie, welzijn. Je kunt er mee ‘sturen’ en ‘besturen’ om en zo een Noticratie vorm te geven; regeren door en met informatie. Je kunt er de klimaatdoelstellingen door behalen en mondiale crises oplossingen. Het is eenvoudig, want alles wat je zou moeten doen is te kijken hoe de natuur werkt, te leren dat wij er een onderdeel en afhankelijk van zijn en de natuurwetten te gehoorzamen en na te apen. Dus de oplossing ligt in de eenvoud. Occam had gelijk!