'Covid 19 The Great Reset' boekrecensie

Je kunt een boek niet beoordelen aan de kaft, dus ik heb een paar dagen de tijd genomen om dit boek van Klaus Schwab en Thierry Malleret van het World Economic Forum te lezen.

Toen ik het boek begon te lezen, merkte ik dat het grootste deel van het verhaal al geschreven moest zijn voordat de Covid 19-pandemie was begonnen, ondanks de vele herhalingen in het boek dat het in juni 2020 werd geschreven. De ideeën, de historische verwijzingen en de vele observaties in het boek leken al te zijn opgesomd, onderzocht of op zijn minst geanticipeerd en beschreven alsof het een reactie was op de vreselijke gevolgen van dit dodelijke virus. Dit maakte me bewust van de mogelijke bedoeling of de motivatie voor dit boek. Hoewel het boek de aandacht vestigde op tal van wereldwijde risico's zoals klimaatverandering, biodiversiteitsverlies, ecologische verwoesting, drinkwatervervuiling, enzovoort, waren die afkomstig uit de WEF Global Risks Reports die ik de afgelopen tien jaar heb bestudeerd. Deze milieu- en menselijke crises waren vóór de uitbraak van Covid 19 niet afgezwakt of opgelost, maar worden in wezen veroorzaakt door degenen die het World Economic Forum steunen. Hun conclusie dat de Covid-situatie plotseling hun geweten heeft geactiveerd om een betere wereld te creëren door The Great Reset, die, als je tussen de regels door leest, alleen bestuurbaar zou zijn door de particuliere, private sector. Maar wacht eens even, waren degenen die deze private sector vertegenwoordigen, niet dezelfde lui die de Corona Viruscrisis in de eerste plaats hebben veroorzaakt?  Als je dit boek leest, wordt de schuld aan het virus gegeven, maar niet aan de historische oorzaak die het virus in de eerste plaats heeft opgeleverd. De ware oorzaak is niet het virus, maar het niet aflatende streven naar financieel gewin en politieke macht dat de reden is en blijft van de systematische destabilisatie van natuurlijke biotopen, de vernietiging van de biodiversiteit en de sociale cohesie.  Het is niet het virus, maar de endemische armoede door een groeiende welvaartskloof. De auteurs schrijven dat het kapitalisme heeft bijgedragen aan het verlichten van de honger en de armoede, maar voor wie? Het militair-industrieel complex, de farmaceutische industrie, de GMO-industrie, de vervuilende energiesector en andere niet-duurzame industrieën hebben niet genoeg gedaan om levens, het milieu of de maatschappij te redden. Maar zullen ze nu, zoals men ons wil doen laten geloven, een coöperatieve reis met alle stakeholders, u en ik,  ondernemen om de wereld te herstellen volgens hun plotselinge, knagende geweten? Er is niet gesproken over de structurele oorzaak van de wereldwijde risico's die naar mijn mening het huidige corrupte financiële, politieke en economische systeem zijn. Dit lijkt niet aan de orde te komen in het boek, omdat degenen die direct zouden profiteren van de Grote Reset, zouden verliezen als er een ander, eerlijker financieel systeem zou worden ingevoerd.

Conclusie; ik vond het boek wel interessant en was er bijna van overtuigd dat deze Grote Reset inderdaad zou kunnen lukken en een Godsgeschenk zou kunnen zijn voor ons allemaal en we dan allemaal een gelukkig leven zouden kunnen leiden. Maar we moeten de twee belangrijkste vragen stellen: Cui Bono? en Quis Custodiet Ipsos Custodes? Wie wint en vooral 'Wie bewaakt de bewakers? Zullen de volkeren van de wereld hun soevereiniteit, hun nationaliteiten hun democratieën, hun vrijheden opgeven om diegenen in de particuliere sector te dienen die oorspronkelijk verantwoordelijk zijn voor de wereldwijde crises en nu een technocratische bewakingsstaat voorstellen die wordt geleid door Kunstmatige Intelligence (AI)? Door het hele boek heen is het gevoel ontstaan dat de meeste problemen zouden kunnen worden opgelost door het ontmenselijken d.m.v. technologie, daardoor het veroorzaken van eenzaamheid, afscheiding door sociale distantie. Er wordt al rekening gehouden met het verdwijnen van kleine bedrijven, restaurantjes, winkeltjes en cultuur omdat de 1,5 meter samenleving voorlopig, zelfs tot 2022 doorgevoerd zal blijven worden. Er staat dat zo goed als alleen grotere bedrijven kunnen blijven bestaan, dus denk aan fastfood ketens en online winkels. Dus ons 'samenleven' wordt opgeofferd. Plezier maken kan haast niet meer. Naar je voetbalclub op zaterdagmiddag, maar school of de universiteit om fysiek les te krijgen? Maar hoe zit het met de liefde, het begrip, het mededogen, het gesprek, de opvoeding, de rehumanisering?