Bang om te sterven = Bang om te leven....

Vandaag kijk ik naar buiten en zie dat het grauw is en dat het regent. Precies de stemming voor deze blog. Het uitzicht bevestigt hoe ik me voel. Ik denk aan die mensen die zijn gestorven door het virus, maar ik maak me meer bezorgd over hen die door moeten leven. Slechts een heel klein percentage van de wereldbevolking is helaas met het virus overleden, maar 99,9 procent is wellicht wel besmet, maar wordt niet ziek en gaat ook nog niet dood. Zij zullen door moeten leven, maar op een andere manier, zonder echte vrijheid, nu ook vaak zonder werk of zonder bedrijf, omdat de restricties het vrije ondernemen haast onmogelijk hebben gemaakt. Miljoenen kleine ZZP'ers zijn verplicht ZZW'ers geworden en uitzicht om hun bedrijf te kunnen redden of voortzetten is er niet. De vraag is; waar gaan die mensen heen? En; wat moeten zij nu gaan doen? De algehele trend naar nog meer automatisering gaat gestaag door. Moeten het allemaal ambtenaren worden of komt er een basisinkomen zodat deze mensen in hun eerste levensbehoeften kunnen blijven voldoen? Ik zag deze week het verdrietige videootje van Gordon die zijn lege restaurant aan het Museumplein liet zien. Hij symboliseerde wat er aan de hand is. Ook zag ik het verhaal over een Parmahamzaak in Madrid die na 150 jaar haar deuren moet sluiten omdat er niemand op straat mag en dus geen ham kunnen komen kopen. Iedereen kan op zijn sloffen aanvoelen hoe de toekomst eruit gaat zien voor zulke mensen. En vergeet de kinderen, leerlingen, studenten niet. Zij leven in angst, worden bang gemaakt door angstige leraren. Het vrij spelen of ravotten of samenkomsten zijn verboden. Huisfeestjes, begrafenissen, trouwerijen worden ingeperkt en waarom? Omdat men bang is van de dood en dus niet meer durft te leven. Mijn vrouw en ik hebben vele jaren in gevaarlijke dictaturen onder oorlogsomstandigheden gewerkt zoals in Angola, Congo, Roemenie, Iran, Colombia, Algerije, enz. We spraken deze week een goede vriendin die in Bosnie woonde en er vandaan is gevlucht. We deelden opeens dezelfde reflectie en dat was dat deze tijd ons doet herinneren aan het leven in conflictzones, met avondklok, geheime politie, afluisterpraktijken, corruptie, moordaanslagen en misere. Zo wil men niet leven toch? Maar het is al aan het gebeuren, en zal  nog verder verergeren als we er geen halt toe roepen. Ziet u, het is de angst die ons verlamd iets ertegen te doen. De natuurlijke bevries, vlucht of vecht reactie is evident. Op dit moment zijn we bevroren, vluchten gaat niet, dus zullen we moeten vechten voor de waardigheid van het bestaan. We moeten ons geluk nooit opofferen en nooit onze natuurlijke genegenheid voor anderen laten wegnemen door boetes of een strafblad. Ziet u dan niet dat dit buitensporige geweld, notabene u aangedaan door politieagenten en BOA's, bedoeld is om u als lammeren te laten volgen? Hoe kunt toestaan, uw welwillendheid, goedheid en uw menselijkheid af te laten nemen omdat u bent banggemaakt voor de dood die nu eenmaal een onontkoombaar deel van het leven vertegenwoordigt?

Angst is een slechte raadgever, dus luister naar uw hart.